30 αποφθέγματα ζωής του μεγάλου Λιβανοαμερικανού ποιητή Χαλίλ Γκιμπράν.

Ο Γκιμπράν Χαλίλ Γκιμπράν γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου, 1883, στη μαρωνιτική οικογένεια των Γκιμπράν, στο Μπσαρί, της ορεινής περιοχής του Βόρειου Λιβάνου. Ο Λίβανος, οθωμανική επαρχία εκείνη την εποχή και τμήμα της μείζονος Συρίας (Συρία, Λίβανος και Παλαιστίνη) ήταν υποταγμένος στην οθωμανική κυριαρχία, η οποία είχε αποδώσει στο όρος Λίβανος σχετική διοικητική αυτονομία.

Ο μακρύς αγώνας των ανθρώπων του όρους Λίβανος για ανεξαρτησία επηρέασε ιδιαίτερα τον νεαρό Γκιμπράν, που έγινε αργότερα ενεργό μέλος του κινήματος για ανεξαρτησία. Το όρος Λίβανος κυριαρχείτο ιδιαίτερα από αναταραχές, εξαιτίας διάφορων εξωτερικών παρεμβάσεων που πυροδότησαν θρησκευτικό μίσος ανάμεσα στους χριστιανικούς -ιδιαίτερα τους Μαρωνίτες- και τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, διάσταση ενεργή ακόμη και σήμερα.

Ο Γκιμπράν αποδείχθηκε μοναχικό παιδί που απολάμβανε ιδιαίτερα το φυσικό περιβάλλον του ορεινού Μπεσχάρι, ειδικά τα βράχια, γεγονός που αποτυπώθηκε ως συμβολιστική επίδραση στα κείμενα και τα σκίτσα του. Η επιπολαιότητα του πατέρα οδήγησε την οικογένεια σε φτώχεια και έτσι ο νεαρός Γκιμπράν δεν έλαβε επίσημη εκπαίδευση.

Η μάθησή του περιορίστηκε στις συχνές του επισκέψεις στον ιερέα ενός χωριού, που τον δίδαξε τα ουσιώδη της θρησκείας και της Βίβλου, μαζί τη τη Συριακή και την Αραβική γλώσσα. Αναγνωρίζοντας την ερευνητική φύση του νεαρού Γκιμπράν, ο ιερέας άρχισε επίσης να του διδάσκει τα προκαταρκτικά του αλφάβητου και της γλώσσας, ανοίγοντάς του ουσιαστικά τον κόσμο της ιστορίας, της επιστήμης και της λογοτεχνίας.

Ας διαβάσουμε τις πιο σημαντικές φράσεις του.

1. Όποιος δεν ξέρει και δεν ξέρει πως δεν ξέρει, είναι τρελός, απόφυγε τον.
   Όποιος δεν ξέρει και ξέρει πως δεν ξέρει, είναι παιδί, μόρφωσέ το.
   Όποιος ξέρει και δεν ξέρει πως ξέρει, κοιμάται, ξύπνα τον.
   Όποιος ξέρει και ξέρει πως ξέρει, είναι σοφός, ακολούθησε τον.
2. Το έθνος να λυπάστε αν φοράει ρούχο που δεν το ύφανε.
   Ψωμί αν τρώει, αλλά όχι απ’ τη σοδειά του.
   Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
3. Το πιο βασανιστικό μαρτύριο δεν είναι η κόλαση. Κόλαση είναι η άδεια καρδιά.
4. Την αυγή μπορείς να την φτάσεις μόνο περπατώντας το μονοπάτι της νύχτας.
5. Γενναιοδωρία δεν είναι να μου δίνεις αυτό που εγώ χρειάζομαι περισσότερο από σένα, αλλά αυτό που εσύ χρειάζεσαι περισσότερο από μένα.
6. Ο πραγματικά σοφός δάσκαλος δεν είναι αυτός που σε σπρώχνει μέσα στον οίκο της σοφίας, αλλά αυτός που σε οδηγεί στο κατώφλι του μυαλού σου.
7. Διαλέγουμε τις χαρές και τις λύπες μας πολύ πριν τις ζήσουμε.
8. Να πιστεύεις στα όνειρα, γιατί σ’ αυτά είναι κρυμμένη η πύλη της αιωνιότητας.
9. Και ο Θεός είπε «αγάπα τον εχθρό σου»!
   Και τον υπάκουσα
   και αγάπησα τον εαυτό μου.
10. Η σοφία παύει να είναι σοφία, όταν γίνεται πολύ περήφανη για να κλάψει, πολύ σοβαρή για να γελάσει και πολύ εγωιστική για να αναζητήσει κάτι περισσότερο από την ίδια.
11. Γενναιοδωρία είναι να δίνεις περισσότερα από αυτά που μπορείς. Υπερηφάνεια είναι να παίρνεις λιγότερα από αυτά που χρειάζεσαι.
12. Ζωή χωρίς αγάπη είναι σαν δέντρο χωρίς άνθη και καρπούς.
13. Υπερβολή είναι μια αλήθεια που έχασε την ψυχραιμία της.
14. Η ζωή χωρίς ελευθερία είναι σαν σώμα χωρίς ψυχή.
15. Η αγάπη και η αμφιβολία δεν μιλιούνται ποτέ μεταξύ τους.
16. Η λογική, όταν κυβερνά μόνη της, είναι μια περιοριστική δύναμη.
17. Κάθε δράκος γεννά και έναν Άγιο Γεώργιο που θα σκοτώσει τον δράκο.
18. Αν η καρδιά σου είναι ένα ηφαίστειο, πώς περιμένεις να ανθίσουν εκεί λουλούδια;
19. Η λίγη γνώση που ενεργεί αξίζει απείρως περισσότερο από την πολλή γνώση που αδρανεί.
20. Ο πιο αξιολύπητος από όλους τους ανθρώπους είναι αυτός που μετατρέπει τα όνειρά του σε ασήμι και χρυσάφι.
21. Αν δεχτώ τη λιακάδα και τη ζέστη, πρέπει να δεχτώ επίσης τη βροντή και τον κεραυνό.
22. Η επιθυμία είναι το μισό της ζωής. Η αδιαφορία είναι το μισό του θανάτου.
23. Κάθε άνθρωπος στη γη είναι απόγονος όλων των αρχόντων και όλων των σκλάβων που έζησαν ως τώρα.
24. Τα λόγια μας δεν είναι παρά ψίχουλα που πέφτουν κάτω από το μεγάλο γλέντι του μυαλού.
25. Πιότερο αγαπητό το επιθυμητό από το αποχτημένο.
26. Το χθες δεν είναι παρά η ανάμνηση του σήμερα, το αύριο είναι το όνειρο του σήμερα.
27. Ο θάνατος μοιάζει περισσότερο με ένα προφήτη που δεν τον τιμούν στον ίδιο του τον τόπο ή με έναν ποιητή που είναι ξένος για το λαό του.
28. Η πίστη είναι μια όαση στην καρδιά που το καραβάνι της σκέψης δεν θα τη φτάσει ποτέ.
29. Τα παιδιά σου δεν σου ανήκουν. Είναι γιοι και κόρες της ίδιας της ζωής.
30. Για να καταλάβεις την καρδιά και το μυαλό ενός ανθρώπου, δες τι σε εμπνέει να κάνεις.

via

Originally posted 2016-01-12 09:18:45.