Δείτε το βίντεο που ακολουθεί με θέμα τα μαθήματα του Ιησού στους μαθητές του στο κατα Ματθαίον Ευαγγέλιον.
Από την “Η επί του Όρους Ομιλία¨ μέχρι και την “κρίση των εθνών” η θεική σοφία του Ιησού έρχεται να μας διδάξει για τη ζωή, τον παράδεισο την κόλαση, την υποκρισία, την αρετή και πολλά άλλα.
Παρακολουθείστε την αφήγηση στο βίντεο που ακολουθεί
Θεός και χρήμα
«Κανείς δεν μπορεί να είναι δούλος σε δύο κυρίους γιατί ή θα μισήσει τον ένα και θα αγαπήσει τον άλλον, ή θα στηριχτεί στον ένα και θα περιφρονήσει τον άλλο. Δεν μπορείτε να είστε δούλοι και στο Θεό και στο χρήμα». (Λκ 16,13)
Το άγχος για τη ζωή
«Γι αυτό, λοιπόν σας λέω: Μη μεριμνάτε για τη ζωή σας, τι θα φάτε και τι θα πιείτε ούτε για το σώμα σας, τι θα ντυθείτε. Η ζωή δεν είναι σπουδαιότερη από την τροφή; Και το σώμα δεν είναι σπουδαιότερο από το ντύσιμο; Κοιτάξτε τα πουλιά που δε σπέρνουν ούτε θερίζουν ούτε συνάζουν αγαθά σε αποθήκες, κι όμως ο ουράνιος πατέρας σας τα τρέφει εσείς δεν αξίζετε πολύ περισσότερο απ’ αυτά; Κι έπειτα, ποιος από σας μπορεί με το άγχος του να προσθέσει έναν πήχη στο ανάστημα του; Και γιατί τόσο άγχος για το ντύσιμό σας; Ας το διδάξουν τα αγριόκρινα πώς μεγαλώνουν: δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν κι όμως σας βεβαιώνω πως ούτε ο Σολομών σ’ όλη του τη μεγαλοπρέπεια δεν ντυνόταν όπως ένα από αυτά. Αν όμως ο Θεός ντύνει έτσι το αγριόχορτο, που σήμερα υπάρχει κι αύριο θα το ρίξουν τη φωτιά, δε θα φροντίσει πολύ περισσότερο για σας, ολιγόπιστοι; Μην έχετε, λοιπόν, άγχος και μην αρχίσετε να λέτε: “τι θα φάμε;” ή “τι θα πιούμε;” ή “τι θα ντυθούμε;” Γιατί για όλα αυτά αγωνιούν όσοι δεν εμπιστεύονται το Θεό ο ουράνιος όμως πατέρας σας ξέρει καλά ότι έχετε ανάγκη απ’ όλα αυτά. Γι’ αυτό πρώτα απ’ όλα να επιζητείτε τη βασιλεία του Θεού και την επικράτηση του θελήματός του, κι όλα αυτά θα ακολουθήσουν. Μην αγωνιάτε, λοιπόν, για το αύριο, γιατί η αυριανή μέρα θα έχει τις δικές της φροντίδες. Φτάνουν οι έγνοιες της κάθε μέρας». (Λκ. 12,22-34)
Η κατάκριση
«Μην κρίνετε τους συνανθρώπους σας, για να μη σας κρίνει κι εσάς ο Θεός. Με το κριτήριο που κρίνετε θα κριθείτε, και με το μέτρο που μετράτε θα μετρηθείτε. Πως μπορείς και βλέπεις το σκουπιδάκι στο μάτι του αδερφού σου και δεν νιώθεις ένα ολόκληρο δοκάρι στο δικό σου μάτι; Ή πως θα πεις στον αδερφό σου “άφησε με να σου βγάλω το σκουπιδάκι από το μάτι σου”, όταν έχει ένα ολόκληρο δοκάρι στο δικό σου μάτι; Υποκριτή! Βγάλε πρώτα από το μάτι σου το δοκάρι, και τότε θα δεις καθαρά και θα μπορέσεις να βγάλεις το σκουπιδάκι από το μάτι του αδερφού σου». (Λκ. 6,37-38,41-42)
Τα μαργαριτάρια στους χοίρους
«Μη δώσετε τα αγία πράγματα στους σκύλους ούτε να πετάξετε τα μαργαριτάρια στους χοίρους, γιατί αλλιώς, οι χοίροι θα τα καταπατήσουν με τα πόδια τους κι οι σκύλοι θα στραφούν εναντίον σας και θα σας καταξεσκίσουν». (κατά Ματθαίον)
Η ικανοποίηση των αιτημάτων της προσευχής
«Ζητάτε και θα σας δοθεί, ψάχνετε και θα βρείτε, χτυπάτε την πόρτα και θα σας ανοιχτεί. Γιατί όποιος ζητάει λαβαίνει κι όποιος ψάχνει βρίσκει κι όποιος κτυπά του ανοίγεται. Μα και ποιος από σας, αν του ζητήσει το παιδί του ψωμί, θα του δώσει λιθάρι; Ή, αν του ζητήσει ψάρι, θα του δώσει φίδι; Αφού, λοιπόν, εσείς παρ’ όλο που είστε αμαρτωλοί, ξέρετε να δίνετε στα παιδιά σας καλά πράγματα, πολύ περισσότερο ουράνιος Πατέρας σας θα δώσει αγαθά σ’ όσους του τη ζητούν». (Λκ 11,9-13)
Ο χρυσός κανόνας
«όλα όσα θέλετε να σας κάνουν οι άλλοι άνθρωποι, αυτά να τους κάνετε κι εσείς σ’ αυτό συνοψίζονται ο νόμος και οι προφήτες». (κατά Ματθαίον)
Η στενή πύλη και η δύσκολη οδός
«Μπείτε από τη στενή πύλη γιατί είναι πλατιά η πύλη κι ευρύχωρη η οδός που οδηγεί στο χαμό, και πολλοί μπαίνουν απ’ αυτήν. Είναι στενή η πύλη και γεμάτη δυσκολίες η οδός που οδηγεί στη ζωή, και λίγοι είναι εκείνοι που τη βρίσκουν» (Λκ 13,24)
Οι ψευδοπροφήτες
«Φυλακτείτε από τους ψευδοπροφήτες που σας έρχονται ντυμένοι σαν πρόβατα, από μέσα τους όμως είναι λύκοι αρπακτικοί. Θα τους καταλάβετε από τα έργα τους. Μήπως μαζεύουν από τ’ αγκάθια σταφύλια ή από τα τριβόλια σύκα; Ένα καλό δέντρο κάνει καλούς καρπούς, ενώ το άχρηστο δέντρο κάνει άχρηστους καρπούς. Δεν μπορεί το καλό δέντρο να κάνει άχρηστους καρπούς ούτε το άχρηστο δέντρο να κάνει καλούς καρπούς. Κι όποιο δέντρο δεν κάνει καλούς καρπούς, το κόβουν και το ρίχνουν στη φωτιά. Θα τους καταλάβετε, λοιπόν, από τους καρπούς των». (Λκ 13,25-27)
Ο αληθινός μαθητής
«Στη βασιλεία του Θεού δεν θα μπει όποιος μου λέει ”Κύριε, Κύριε”, αλλά όποιος κάνει το θέλημα του ουράνιου Πατέρα μου. Την ημέρα της κρίσεως πολλοί θα μου πουν: ”Κύριε, Κύριε, δεν προφητέψαμε το όνομά σου; Δεν διώξαμε δαιμόνια στο όνομά σου; Δεν κάναμε τόσα θαύματα στο όνομά σου;” Και τότε θα τους πω κι εγώ: “Ποτέ δε σας ήξερα, φύγετε μακριά μου, εσείς που αντιστρατεύεστε το νόμο του Θεού”». (Λκ 13,25-27)
Προϋποθέσεις της μαθητείας
Όταν είδε ο Ιησούς να τον τριγυρίζει πολύς κόσμος, έδωσε την εντολή να περάσουν στην απέναντι όχθη της λίμνης. Τον πλησίασε τότε ένας γραμματέας και του είπε: “Διδάσκαλε, θα σε ακολουθήσω όπου κι αν πας”. Ο Ιησούς του λέει: “οι αλεπούδες έχουν καταφύγιο και τα πουλιά φωλιές ο Υιός όμως του Ανθρώπου δεν έχει που να γείρει το κεφάλι”. Ένας άλλος πάλι από τους μαθητές του του είπε: “Κύριε, άφησέ με να πάω πρώτα να θάψω τον πατέρα μου”. Ο Ιησούς όμως του είπε: “Ακολούθησε με κι άφησε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους”. (Λκ 9,57-62)
Το ερώτημα για τη νηστεία
Ήρθαν τότε και τον βρήκαν οι μαθητές του Ιωάννη και του λένε: “Γιατί εμείς κι οι Φαρισαίοι νηστεύουμε συχνά, ενώ οι μαθητές σου δεν νηστεύουν;” Ο Ιησούς τους είπε: “Μπορούν οι φίλοι του γαμπρού να πενθούν όσον καιρό είναι μαζί τους ο γαμπρός; Θα έρθουν όμως μέρες που θα τους πάρουν από κοντά τους το γαμπρό και τότε θα νηστέψουν. Κανένας δε βάζει για μπάλωμα σε παλιό ρούχο ένα καινούργιο κομμάτι ύφασμα και το άνοιγμα θα γίνει μεγαλύτερο. Ούτε βάζουν καινούργιο κρασί σε παλιά ασκιά για γιατί τα ασκιά θα σκάσουν, θα χυθεί το κρασί το βάζουν σε καινούργια ασκιά, κι έτσι διατηρούνται και τα δύο”. (Μκ 2,18-22 Λκ 5,33-39)
Η αναγκαιότητα της ομολογίας
«Όποιος ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους ότι ανήκει σε εμένα, θα τον αναγνωρίσω κι εγώ για δικόν μου μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου. Όποιος όμως με απαρνηθεί μπροστά στου6ς ανθρώπους, θα τον απαρνηθώ κι εγώ μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου». (Λκ 12,8-9)
Τα λόγια κρίνουν τον άνθρωπο
“Εάν έχετε καλό δέντρο, θα έχετε και καλό καρπό αν έχετε άχρηστο δέντρο, θα έχετε άχρηστο καρπό. Γιατί από τον καρπό αναγνωρίζεται το δέντρο. Γεννήματα οχιάς, πως μπορείτε να λέτε καλά λόγια, αφού είστε κακοί; Το στόμα μιλάει απ’ το περίσσευμα της καρδιάς. Ο καλός άνθρωπος βγάζει από το καλό του απόθεμα τα καλά, κι ο κακός άνθρωπος από το απόθεμα της κακίας του τα άσχημα λόγια. Σας βεβαιώνω όμως πως οι άνθρωποι, για κάθε λόγο ανώφελο που θα πουν, θα λογοδοτήσουν γι’ αυτόν την ημέρα της κρίσεως. Έτσι τα λόγια σου θα σε δικαιώσουν αλλά και τα λόγια σου θα σε καταδικάσουν”. (Λκ 6,43-45)
Η συγγνώμη για τον αδερφό
«Αν σφάλει απέναντι σου ο αδερφός σου, πήγαινε κι επίπληξε τον χωρίς να είναι άλλος μπροστά. Αν σε ακούσει, τον κέρδισες. Αν όμως δε σ’ ακούσει, πάρε μαζί σου ακόμα έναν ή δύο άλλους, για να μπορεί ν’ αποδεχθεί ό,τι ειπωθεί, αφού θα τα βεβαιώνουν δύο ή τρείς μάρτυρες. Αν κι αυτούς δεν τους ακούσει, πες το στη συνάθροιση της εκκλησίας κι αν παρακούσει και την εκκλησία, τότε πια ας είναι για σένα όπως ο ειδωλολάτρης ή ο τελώνης.
Σας βεβαιώνω πως ό,τι κρατήσετε ασυγχώρητο στη γη, θα είναι ασυγχώρητο και στον ουρανό και ό,τι συγχωρήσετε στη γη, θα είναι συγχωρημένο και στον ουρανό. Σας βεβαιώνω επίσης πως αν δύο από σας συμφωνήσουν στη γη για ένα πράγμα που θα ζητήσουν, ο ουράνιος Πατέρας μου θα τους κάνει. Γιατί όπου είναι συναγμένοι δύο ή τρείς στο όνομα μου, εκεί είμαι κι εγώ ανάμεσα τους».
Τότε πήγε ο Πέτρος και του είπε: «Κύριε, πόσες φορές θα σφάλει σ’ εμένα ο αδερφός μου και θα τον συγχωρήσω; Ως εφτά φορές;» Του λέει ο Ιησούς: «Δε σου λέω ως εφτά, αλλά ως εβδομήντα φορές εφτά». (Κατά Ματθαίον)
Η εκδίωξη των εμπόρων από το ναό
Ο Ιησούς μπήκε στο ναό του Θεού κι έδιωξε όλους αυτούς που πουλούσαν και αγόραζαν στο χώρο του ναού, και αναποδογύρισε τα τραπέζια των αργυραμοιβών και τα καθίσματα αυτών που πουλούσαν περιστέρια. Και τους είπε: «Η Γραφή λέει: Ο οίκος μου πρέπει να είναι οίκος προσευχής, εσείς όμως το κάνατε σπήλαιο ληστών».
Εκεί στο ναό τον πλησίασαν κουτσοί και τυφλοί, και τους θεράπευσε. Όταν είδαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς τα θαύματα που έκανε, και τα παιδιά να φωνάζουν μέσα στο ναό και να λένε: “Δόξα τον Υιό του Δαβίδ” αναγκάστηκαν και του έλεγαν: “Δεν ακούς τι λένε αυτοί;” “και βέβαια τ’ άκουσα”, τους απάντησε ο Ιησούς. “Αλλά κι εσείς δε διαβάσατε ποτέ στην Γραφή, πως
από το στόμα των νηπίων και των βρεφών
έκανες να βγει τέλειος ύμνος;”
Τους άφησε και βγήκε έξω από την πόλη, στην Βηθανία και διανυχτέρευσε εκεί.
Η εξουσία του Ιησού
Όταν ο Ιησούς ήρθε στο ναό δίδασκε, τον πλησίασαν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού και του είπαν: “Με ποια εξουσία;” Τους αποκρίθηκε ο Ιησούς: “Θα σας κάνω και εγώ μια ερώτηση, αν μου απαντήσετε, θα σας πω κι εγώ με ποια εξουσία τα κάνω αυτά: το βάπτισμα του Ιωάννη από του προερχόταν; Από το Θεό ή από τους ανθρώπους;”. Αυτοί συζητούσαν μεταξύ τους κι έλεγαν: “Αν πούμε «από το Θεό», θα μας πει, «γιατί δεν το πιστέψατε;» αν πάλι πούμε, «από τους ανθρώπους» φοβόμαστε τον κόσμο, γιατί όλοι τον Ιωάννη τον θεωρούν προφήτη”. Απάντησαν, λοιπόν, στον Ιησού: “Δεν ξέρουμε”. Τους είπε και εκείνος: “Ούτε κι εγώ σας λέω με ποια εξουσία τα κάνω αυτά”. (Μκ 11,27-33 Λκ 20,1-8)
Ο φόρος στο ρωμαίο αυτοκράτορα
Τότε πήγαν οι Φαρισαίοι κι έκαναν σύσκεψη πώς να τον παγιδέψουν με ερωτήσεις. Έστειλαν λοιπόν τους μαθητές τους με τους Ηρωδιανούς και του είπαν: “Διδάσκαλε, ξέρουμε πως λες την αλήθεια και διδάσκεις αληθινά το θέλημα του θεού, και δε φοβάσαι κανέναν γιατί δεν υπολογίζεις σε πρόσωπα. Πες μας λοιπόν, τι γνώμη έχεις; Επιστρέπεται να πληρώνουμε φόρο στον αυτοκράτορα ή όχι;” Ο Ιησούς κατάλαβε την πονηριά τους και τους είπε:
“Γιατί προσπαθείτε να με παγιδέψετε υποκριτές; Δείξτε μου το νόμισμα που πληρώνουμε για φόρο”. Εκείνοι του έφεραν ένα δηνάριο. “Ποιανού είναι αυτή η εικόνα και η επιγραφή;” τους ρωτάει. “Του αυτοκράτορα του απαντούν”. “Δώστε, λοιπόν στον αυτοκράτορα ό,τι ανήκει στον αυτοκράτορα, και στο Θεό ό,τι ανήκει στο Θεό”. Όταν το άκουσαν αυτό έμειναν κατάπληκτοι και τον άφησαν κι έφυγαν. (Μκ 12,13-17 Λκ 20,20-26)
Το ερώτημα για την ανάσταση των νεκρών
Εκείνη την ημέρα πήγαν στον Ιησού μερικοί Σαδδουκαίοι αυτοί λένε πως δεν υπάρχει ανάσταση και τον ρώτησαν: “Διδάσκαλε, ο Μωυσής είπε: αν κάποιος πεθάνει άτεκνος, ο αδερφός του να παντρευτεί τη χήρα του και να κάνει απογόνους για τον νεκρό αδερφό του. Ήταν σ’ εμάς εφτά αδερφοί ο πρώτος αφού παντρεύτηκε πέθανε και, επειδή δεν είχε παιδιά, άφησε τη γυναίκα του στον αδερφό του. Το ίδιο κι ο δεύτερος κι ο τρίτος ως τον έβδομο. Ύστερα απ’ όλους πέθανε και η γυναίκα. Όταν λοιπόν θ’ αναστηθούν σε ποιον από τους εφτά θα ανήκει αυτή η γυναίκα; Αφού όλοι την είχα παντρευτεί.” Ο Ιησούς τους αποκρίθηκε: “Βρίσκεστε σε πλάνη, γιατί ούτε τις Γραφές καταλαβαίνετε ούτε τη δύναμη του Θεού. Όταν αναστηθούν οι νεκροί, ούτε θα νυμφεύονται ούτε θα παντρεύονται, αλλά θα είναι όπως οι αγγέλοι στον ουρανό. Όσο για την ανάσταση των νεκρών, δε διαβάσατε τι σας λέει ο ίδιος ο Θεός; Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ. Ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά ζωντανών” τα πλήθη όταν τον άκουσαν έμειναν κατάπληκτοι με τη διδασκαλία του.
Η σπουδαιότερη εντολή
Όταν έμαθαν οι Φαρισαίοι ότι αποστόμωσε τους Σαδδουκαίους συγκεντρώθηκαν όλοι μαζί, και ένας απ’ αυτούς, νομοδιδάσκαλος για να τον φέρει σε δύσκολη θέση, του έκανε το εξής ερώτημα: “Διδάσκαλε, ποια είναι η πιο μεγάλη εντολή στο νόμο;” Αυτός του απάντησε: “Ν’ αγαπάς τον Κύριο το Θεό σου με όλη την καρδιά σου, μ’ όλη την ψυχή σου και μ’ όλο το νου σου. Αυτή είναι η πρώτη και πιο μεγάλη εντολή. Δεύτερη εξίσου σπουδαία με αυτήν: ν’ αγαπάς το πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Σ’ αυτές τις δύο εντολές συνοψίζονται όλος ο νόμος και οι προφήτες”. (Μκ 12,28-34 Λκ 10,25-28)