Μετά από 7 χρόνια: Αγνοούμενος σκύλος επανενώνεται με την οικογένεια αφού βρέθηκε σε δωμάτιο ξενοδοχείου

Ένας σκύλος από το Τέξας που αγνοούνταν για επτά χρόνια εμφανίστηκε εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του, αφού βρέθηκε εγκαταλελειμμένος σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στη Φλόριντα.

Ο Jazzy έφτασε στις υπηρεσίες ζώων της κομητείας Orange στις αρχές Δεκεμβρίου, αφού οι υπάλληλοί τους παρέλαβαν τον σκύλο από το ξενοδοχείο. Ο σκύλος μπορούσε μετά βίας να περπατήσει, πιθανότατα λόγω σοβαρής αρθρίτιδας, αλλά εξακολουθούσε να είναι “εξαιρετικά γλυκός και ευγενικός”.

Το προσωπικό δεν ήταν πολύ αισιόδοξο για τις πιθανότητες υιοθεσίας της ηλικιωμένης σκυλίτσας λόγω των προβλημάτων υγείας της, αλλά όταν τη σάρωσαν για μικροτσίπ, έζησαν μια μεγάλη έκπληξη.

Οι υπηρεσίες ζώων της κομητείας Όραντζ μοιράστηκαν στο Facebook τι συνέβη στη συνέχεια:

“Το προσωπικό μας εντόπισε τις πληροφορίες και κατέληξε σε μια οικογένεια στο Τέξας. Όταν τους τηλεφωνήσαμε, τους κάναμε την έκπληξη της ζωής τους. Βλέπετε, η Jazzy ήταν 12 ετών, και ήταν πέντε ετών όταν είχε τρομάξει από τα πυροτεχνήματα και το είχε σκάσει. Η οικογένεια δεν μπορούσε να τη βρει πουθενά. Την έψαχναν για πολύ καιρό και ακόμη και μετά από επτά χρόνια, δεν έχασαν ποτέ την ελπίδα”.

Το καταφύγιο ενημέρωσε την οικογένεια του Jazzy για τα γεγονότα. “Τους είπαμε για τα προβλήματα υγείας της, την τρέχουσα κατάστασή της και τους ενημερώσαμε για τις επιλογές τους. Δεν δίστασαν ποτέ. Η Kerry, η ιδιοκτήτρια της Jazzy, πήδηξε σε ένα αεροπλάνο από το Τέξας στη Φλόριντα λίγες μέρες αργότερα και σήμερα τους ξανασμίξαμε”.

“Δεν ξέρουμε πώς η Jazzy κατέληξε εδώ στο Ορλάντο ή πώς ήταν η ζωή της”, συνέχισαν. “Αλλά μετά από επτά χρόνια, η Jazzy επέστρεφε επιτέλους στο σπίτι της”.

Ήταν μια συναισθηματική επανένωση όπως θα περίμενε κανείς.

“Ήταν μια δακρύβρεχτη επανένωση και ήταν απίστευτο να βλέπουμε την Jazzy να ζωντανεύει με τη φωνή του ιδιοκτήτη της”, αναφέρει το καταφύγιο. “Η Kerry ήταν πανευτυχής και μας διηγούνταν ιστορίες γι’ αυτήν. Και η Jazzy δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια της από πάνω του. Γλύφει το χέρι του ξανά και ξανά και πλησίαζε το σώμα της όσο πιο κοντά μπορούσε σε εκείνον. Μετά από τόσα χρόνια, η καρδιά της θυμόταν ακόμα και ήταν επιτέλους ολόκληρη”.

Το χριστουγεννιάτικο θαύμα άγγιξε τις καρδιές όχι μόνο των απανταχού σκυλόφιλων, αλλά και του προσωπικού του καταφυγίου. Έγραψαν: “Το προσωπικό και οι εθελοντές μας πρέπει να υπομένουν καθημερινά πόνο και σπαραγμό. Κάθε τόσο, όμως, παρακολουθούμε κάτι τέτοιο και αυτό κάνει κάθε λεπτό να αξίζει τον κόπο”.

Οι διασώστες κατέληξαν: “Αν μπορούσαμε να εμφιαλώσουμε αυτό το είδος αγάπης και να το δώσουμε σε κάθε υιοθετητή, θα το κάναμε. Αν μπορούσαμε να γράψουμε ένα τέτοιο ευτυχές τέλος για κάθε ένα από τα ζώα μας, θα το κάναμε”.

Είναι πραγματικά ένα ευτυχές τέλος για την Jazzy και την οικογένειά της.