in

Νίκος Αλιάγας: «Δούλευα νύχτες ατελείωτες. Ζούσα σε μια σοφίτα 6 τμ χωρίς νερό. Δεν αισθανόμουν φτωχός»

Όταν ο Νίκος Αλιάγας είχε μιλήσει για τη ζωή του, την οικογένειά του και τις άγνωστες πτυχές της καριέρας του

Τα παιδικά χρόνια, το κυνήγι για το όνειρο και ο θάνατος του πατέρα του. «Δούλευα νύχτες ατελείωτες. Ζούσα σε μια σοφίτα 6 τμ χωρίς νερό» Ο Νίκος Αλιάγας συνάντησε την Ίνα Ταράντου στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Μεσολόγγι.

Μιλώντας στην εκπομπή «Η ζωή αλλιώς», αναφέρθηκε στη ζωή και τα όνειρά του ως παιδί, τη συνέχεια της πορείας του αλλά και την απώλεια. «Ως παιδί δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να πιστέψει ότι με αφορούν όλα αυτά. Εγώ δεν θυμάμαι τον εαυτό μου σε έναν καθρέφτη μπροστά να θέλω να γίνω Frank Sinatra ή ένας Γάλλος παρουσιαστής της εποχής.

Δεν με αφορούσε. Μεγάλωσα με γονείς μετανάστες που έφυγαν από αυτά τα μέρη όταν ήταν νέοι και ήλπιζα ότι κάποια στιγμή θα επέστρεφα στην Ελλάδα. Κληρονόμησα το όνειρο της μητέρας μου που δεν ήταν δικό μου, διότι εγώ γεννήθηκα στη Γαλλία. Θυμάμαι τον πατέρα μου να λέει “θα έρθεις εδώ, θα ανοίξεις φροντιστήρια, θα πηγαίνεις διακοπές, θα έχεις και τη θάλασσα”. Του είπα κάποια στιγμή ότι “πατέρα δεν θέλω να κάνω αυτό το πράγμα, θέλω να γίνω δημοσιογράφος” και μου απάντησε “τι είναι αυτό; Θα πουλάς εφημερίδες;”».

Ο Νίκος Αλιάγας με τους γονείς του και την αδερφή του

«Δούλευα νύχτες ατελείωτες και τη μέρα σπούδαζα. Ζούσα σε μια σοφίτα 6 τμ, δεν είχα ούτε νερό. Δεν αισθανόμουν όμως φτωχός, ούτε μίζερος. Ενώ μου έλειψαν πράγματα από τη ζωή, δεν είχα κόμπλεξ με αυτό. Θεωρούσα ότι ήταν μια δοκιμασία, ένα πέρασμα. Θεωρούσα επίσης ότι ακόμα κι αν δεν ξέρω τι θέλω, ξέρω τι δεν θέλω. Δεν ήθελα να ακολουθήσω αυτό που έκαναν όλοι οι άλλοι. Εγώ πήγαινα εκεί που δεν έπρεπε. Με τα χαστούκια, με τις επιτυχίες… Στην ουσία δεν χάνεις ποτέ κάτι. Μαθαίνεις…» συμπλήρωσε ο Νίκος Αλιάγας.

What do you think?

Written by admin

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

GIPHY App Key not set. Please check settings

Έρωτας είναι να σου λέει “θέλω” και να λες “μπορώ”!

Ναταλία Λιονάκη: «Δεν ακoλoύθησα το μoναχισμό από κατάθλιψη, αλλά γιατί πλημμύριζα από Χαρά και Φως»